دیه دندان چگونه تعیین می شود ؟

تعیین دیه دندان

تعیین دیه دندان – دیه دندان ها به شرح زیر است 

از بین بردن تمام دندان های دائم بیست و هشتگانه دیه کامل دارد که به ترتیب زیر توزیع خواهد شد  :

  1. دندان های جلو که عبارت است از : پیش ، چهارتایی و نیش که از هر کدام دو عدد در بالا و دو عدد در پایین میروید و جمعاً دوازده عدد می باشد ، هر کدام یک بیستم دیه کامل را داراست .
  2. دندان های عقب که در چهار سمت پایانی از بالا و پایین در هر کدام یک ضاحک و سه ضرس قرار گرفته است و جمعاً شانزده عدد می باشد ، هر کدام یک چهلم دیه کامل را داراست .
  3. دندان های اضافی به هر نامی که باشد و به هر صورت که روییدند اگر در کندن آنها نقصی حاصل گردد ، ارش ثابت می شود و اگر هیچگونه نقصی حاصل نشود ارش نیز ندارد .
  4. زمانی که در کندن دندان زائد نقصی حاصل نشود اما جراحتی به وجود آید ، برای جراحت مزبور ، ارش ثابت می باشد   .
  5. زمانی که در مورد اینکه دندان کنده  شده اصلی می باشد یا زائد ، تردید وجود دارد و با رجوع به کارشناس ، زائد یا اصلی بودن آن مشخص نگردد ، اقلال امرین از دیه دندان اصلی و ارش دندان زائد پرداخت خواهد شد .
  6. زمانی که دندان های اصلی دائمی از بیست و هشت عدد کمتر است به همان نسبت از دیه کامل کاهش می یابد خواه خلقتاً کمتر باشد یا در اثر عارضه ای کم شده باشد .
  7. در میزان دیه تفاوتی میان دندان هایی که رنگ های گوناگون دارند ، وجود ندارد و اگر دندانی در اثر جنایت ، سیاه گردد و نیفتد دیه آن دوسوم دیه همان دندان می باشد و دیه دندانی که قبلاً سیاه شده ، یک سوم دیه همان دندان می باشد .
  8. در تغییر رنگ دندان ، بدون آنکه سیاه شود یا منفعت آن از بین برود ، ارش ثابت می باشد و اگر بعد از آن شخصی دندان مزبور را بکند ، باید دیه کامل همان دندان را پرداخت کند  .
  9. ایجاد ترک یا لق کردن دندان هرگاه در حکم از بین بردن آن باشد ، سبب دیه همان دندان و در غیر این صورت موجب ارش می باشد  .
  10. کندن دندان لق یا ترک خورده که منفعت آن باقی می باشد ، سبب دیه همان دندان و در غیر این صورت موجب ارش خواهد شد .
  11. شکستن آن مقدار از دندان که نمایان می باشد با بقای ریشه ، دیه همان دندان را دارد و اگر کسی پس از شکستن مقدار مزبور ریشه را بکند ، خواه مرتکب کسی باشد که مقدار نمایان دندان را شکسته یا دیگری ، ارش تعیین خواهد شد .
  12. شکستن مقداری از قسمت نمایان دندان به همان نسبت دیه را داراست .
  13. زمانی که قسمتی از دندان کنده شده در اثر جنایت یا عارضهای قبلاً از بین رفته  به همان نسبت از دیه دندان کاهش خواهد یافت .
  14. در کندن دندان شیری یک صدم دیه کامل ثابت می باشد مگر اینکه کندن آن موجب شود دندان دائمی نروید که در این صورت باید دیه کامل دندان دائمی پرداخت گردد .
  15. شکستن ، معیوب کردن و شکافتن دندان شیری موجب ارش می باشد .
  16. با کنده شدن دندان دائمی دیه همان دندان ثابت خواهد شد ، اگرچه دوباره در محل آن ، دندان دیگری بروید و مانند سابق شود و چنانچه شخصی دندان روییده شده را دوباره بکند ، باید دیه کامل همان دندان را پرداخت کند .
  17. زمانی که به جای دندان کنده شده دندان دیگری یا همان دندان قرار گرفته باشد و مانند دندان اصلی دارای حس و حیات شود ، کندن آن ، دیه همان دندان را دارد لکن اگر دارای حس و حیات نباشد ، کندن آن موجب ضمان مالی می باشد .
admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *