کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها

تاسیس آموزشگاه و شراکت در آن جز مشاغلی می باشد که بسیاری از افراد به آن علاقه دارند و در این زمینه مشغول به کار هستند . اما بهتر است بدانید که تاسیس آموزشگاه شخصی و قانونی (چه تاسیس آموزشگاه علمی و آموزشی باشد و چه تاسیس آموزشگاه زبان و از این موارد) باید مجوزهای قانونی و شرایط لازم را کسب کنید تا بتوانید در این حوزه از کسب و کار شروع به  فعالیت کنید . در این مقاله قصد داریم کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها را بیان کنیم . آموزشگاه یا موسسه آموزشی ، واحدی است که با نام و هدف معین در مالکیت بخش عمومی و یا خصوصی یا ترکیبی از این دو قرار می گیرد که به فعالیت های انتفاعی و غیر انتفاعی می پردازد و طرف معامله واقع می شود . بنابراین آموزشگاه ها به 3 گروه تقسیم می شوند :

  1. طبقه بندی آموزشگاه از نظر هدف فعالیت
  2. طبقه بندی آموزشگاه از نظر نوع فعالیت
  3. طبقه بندی آموزشگاه از نظر مالکیت (موسسات بخش دولتی، بخش تعاونی، بخش خصوصی)

قبل از این که فرد متقاضی تاسیس آموزشگاه نسبت به دریافت مجوز اقدام کند حتما اهداف و ماموریت‌ های موسسه خود را به دقت شناسایی کرده و با توجه به آنها اقدام کند که در غیر این صورت برای شروع کار و یا برای توسعه کسب و کار خود با مشکلات قانونی مواجه خواهد شد. اولین و مهم ‌ترین قدم در تاسیس یک موسسه آموزشی ثبت موسسه آموزشی است . از این رو ، برای تاسیس آموزشگاه در ابتدا باید یک موسسه ثبت کرد .

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها – اقدامات اولیه برای تاسیس آموزشگاه

اولین قدم برای تاسیس آموزشگاه ، اخذ مجوز از مراجع و ارگان‌های مربوطه می باشد به عنوان مثال اخذ مجوز آموزشگاه زبان، اخذ مجوز آموزشگاه موسیقی، اخذ مجوز آموزشگاه کامپیوتر و اخذ مجوز موسسه فرهنگی هنری بسیار پر طرفدار است زیرا این حوزه‌ ها نیازهای بسیاری از افراد جامعه را تشکیل می ‌دهد و راه ‌اندازی این نوع موسسات آموزشی می ‌تواند درآمدزایی بالایی برای موسسات آنها داشته باشد همچنین باید دانست که بسیاری از افراد دارای مجوز به دلیل نداشتن سرمایه و یا تخصص کافی اقدام به مشارکت با دارندگان تخصص و سرمایه می کنند. پس قبل از اینکه نسبت به دریافت مجوز برای تاسیس آموزشگاه اقدام کرد ابتدا باید دانست به کدام مرجع و یا ارگان باید در خواست خود را ارائه کرد . لازم به ذکر است که برخی از مجوزها همزمان از سوی چند مرجع صادر می شوند که باید قبل از اقدام از شرایط و محدودیت ‌های هر ارگان اطلاع کافی کسب کرد. جهت فعالیت در زمینه علمی، آموزشی و پژوهشی با توجه به موضوع ، می بایست از سازمان های ذیربط مجوز اخذ کرد. سازمان های مربوطه شامل :وزارت فرهنگ و ارشاد ، سازمان آموزش و پرورش و وزارت علوم و تحقیقات و فناوری هستند. ثبت شرکت آموزشی و یا ثبت آموزشگاه به منزله اخذ مجوز آموزشگاه نیست و بنابراین فقط با ثبت موسسه آموزشی در اداره ثبت شرکت ‌ها مجاز به شروع یک فعالیت آموزشی نخواهد بود و می ‌بایست مجوزهای مربوطه را الزاما اخذ کرد . خرید، فروش و واگذاری انواع مجوز آموزشگاه در ایران ممنوع و غیر قانونی است و متقاضیان تاسیس موسسات آموزشی یا باید راساً نسبت به اخذ مجوز آموزشگاه به نام خود اقدام کرد و یا در صورت نداشتن شرایط لازم جهت اخذ مجوز از طریق مشارکت با افراد دارای مجوز اقدام به تاسیس آموزشگاه کنند.

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها

کسب مجوزهای قانونی لازم برای راه اندازی و شراکت در آموزشگاه ها – چند نکات حقوقی حین تنظیم قرارداد شراکت در آموزشگاه

در این قسمت قصد داریم به چند نکات حقوقی حین تنظیم قرارداد شراکت در آموزشگاه اشاره کنیم که عبارتند از :

  1. در اولین قدم باید موضوع مشارکت که همان شراکت در آموزشگاه می باشد و همچنین نحوه مشارکت مشخص شود.
  2. حتما مشخصات شرکا در قرارداد بیان شود.
  3. موضوع مهمی که در رابطه با نحوه مشارکت مطرح می باشد، مساله آورده طرفین است که باید به تفصیل در قرارداد ذکر شود. مثلا آورده یکی از شرکا برای شراکت در آموزشگاه می‌تواند سرمایه نقدی و آورده طرف دیگر می‌تواند کار و تخصص وی در زمینه‌ای خاص مانند آموزش زبان باشد.
  4. هر قرارداد شراکت، دارای مدت زمان معینی می باشد که پس از طی آن، قرارداد خود به خود فسخ شده و پس از آن قابل استناد نیست پس حتما باید تاریخ شروع و پایان همکاری در قرارداد شراکت در آموزشگاه ذکر شود.
  5. مقدار سرمایه و سهم سود هر یک از طرفین به طور واضح مشخص و سپس نحوه پرداخت و تقسیم سود و زیان شراکت ذکر شود. همچنین میزان سهم هر یک از دو طرف در مورد هزینه‌های جاری و مصرفی را نباید فراموش کرد.
  6. از آنجایی که تعهدات و وظایف شرکا یکی از مهمترین موضوعاتی می باشد که باید قرارداد شراکت آن را دربر بگیرد، این تعهدات باید به نحوی باشد که شرایط تنظیم یک قرارداد را متعادل کند، به عبارتی شرایط یک طرفه نباشد و قرارداد به سمتی نرود که شریک دغدغه این را داشته باشد که سهم او تضییع شده است یا اینکه فضا برای سوء استفاده یکی از طرفین فراهم شود.

 

admin

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *