تفاوت های بسیار مهم برات با سفته
فهرست محتوا
تفاوت های بسیار مهم برات با سفته
امروزه با گسترش یافتن فعالیت های مختلف تجاری و معاملاتی، برات به یکی از راه و روش های نقل انتقالات نقدینگی در زمینه های مختلف فعالیت های تجاری تبدیل شده است. در گذشته های دور انسان ها از طریق معاوضه یا مبادله کالا به کالا اقدام به انجام فعالیت های تجاری می کردند ولی به مرور زمان این روش دستخوش تغییرات زیادی شد و از معاوضه اجناس مختلف با یکدیگر ، به روش سکه های فلزی، اسکناس ها و در نهایت به اسناد تجاری روی آوردند. دو اصل و هدف مهم در شکل‌گیری اسناد تجاری سرعت و امنیت در معاملات و مبادلات است. امروزه اسناد تجاری روش و قالب مناسبی برای انجام فعالیت‌های تجاری هستند.
تفاوت های مهم برات با سفته – برات و شروط اصلی آن
برات از جمله عمل های حقوقی است که در عرصه فعالیت های تجاری مختلف انجام می شود که به صورت کلی نیز شامل چند عمل است و عبارت است از سندی که طبق آن شخص اول که به شخص دوم بدهکار است و از شخص سوم طلبکار است و از شخص دوم این تقاضا را می کند که وجه طلب خود را در تاریخی که تعیین شده است به شخص سوم که در اصل طلبی را از او دارد دریافت کند. معمولا در چنین شرایطی به شخص اول برات دهنده یا برات کش و به شخص دوم دارنده برات و شخص سوم برات گیر گفته می شود.
تفاوت های مهم برات با سفته – شرایط شکلی برات به چه صورت است
در صورتی که فردی بخواهد براتی را صادر کند باید به یک سری نکات دقت داشته باشد. این قوانین در ماده 223 قانون تجارت آورده شده است که به صورت کلی به شکل زیر است :
- تاریخ صادر شدن برگه برات
- قید کلمه برات بر روی برگه
- اسم شخصی که باید برات را پرداخت کند و همچنین اسم شخص گیرنده برات
- تعیین مبلغ مشخص برای برات
- تاریخ پرداخت مبلغ مشخص شده برای برات
- مکان پرداخت وجه به برات گیر
- تصریح به اینکه برگه حاضر نسخه چندم از برات صادر شده است
- اسم شخصی که وجه برات باید به وی پرداخت شود یا دارنده برات نیز باید به درستی ثبت شود
در خصوص برات طبق ماده 226 قانون تجارت در کشور ایران در صورتی که برات موارد مختلف بالا را شامل نشود و متضمن آن ها نباشد مشمول مقررات راجعه در قوانین تجارتی نخواهد بود.
تفاوت های مهم برات با سفته
تفاوت های مهم برات با سفته – شرایط محتوایی برات صادر شده
به طور کلی برات به لحاظ محتوایی باید تمامی شرایط زیر را داشته باشد :
- اهلیت صادرکننده : یکی از مهم ترین شرایط اهلیت است که در اصل به معنی توانایی قانونی شخص برای دارا شدن و یا اجرای حق می باشد. در خصوص صدور برات فرد مورد نظر باید دارای اهلیت استیفا و اجرای حق باشد و در صورت فاقد یکی از شرایط آن امکان انجام عمل حقوقی مانند صادر کردن برات و غیره برای آن وجود ندارد.
- رضایت صادر کننده : برات نیز مانند تمامی اعمال حقوقی دیگر در صورتی که مورد تایید و رضایت فرد صادر کننده برات قرار نداشته باشد فاقد اعتبار است و این مورد تایید باید در برگه ذکر شود.
- جهت یا دلیل صدور برات : در خصوص صادر کردن برات نیز معمولا صدور آن بر اساس یک معامله قبلی صورت می گیرد که از آن به عنوان معامله اصلی نیز استفاده می شود. به عنوان مثال صادرکننده برات به این علت برات را صادر و امضاء می کند که دارنده برات یا همان شخص دوم به او (یعنی همان شخص اول) کالایی را فروخته باشد و حالا از صادرکننده یا همان شخص اول طلب دارد و برات‌گیر یا همان شخص سوم نیز برات را به این دلیل قبول می کند که به صادرکننده به دلیلی بدهکار بوده است.
تفاوت های مهم برات با سفته – تفاوت های اصلی سفته و برات
برات و سفته دارای تفاوت های بسیاری می باشد که در این قسمت به مهم ترین آن ها اشاره می کنیم:
1.در برات معمولا سه نفر شرکت دارند این سه نفر برات کش ، دارنده برات و برات گیر می باشد اما در سفته تنها دو نفر شرکت دارند و آن دو متعهد و متعهدله می باشند
2.در سفته موضوع قبولی وجود ندارد و دلیل آن این است که حواله بر عهده فرد دیگری نیست که احتیاج به قبولی او باشد.
- در برات معمولا به این صورت است که مکان و چگونگی پرداخت وجه جزء موارد اصلی در خصوص صدور برات و دریافت برات است و هر گیرنده برات مطالبه یا اعتراض کند آثاری بر آن مترتب است اما در سفته که بدهکار آن را امضا کرده است تعیین محل صادر سفته اهمیتی ندارد و فقط باید در تاریخ مشخص شده پرداخت شود.
- صدور برات به طور کلی یک عمل تجاری است اما صدور سفته در صورتی یک عمل تجاری محسوب می شود که طرفین معامله، تاجر یا صراف یا بانکدار باشند.
- در برات قید اسم شخصی که طلبکار است الزامی می باشد. چرا که از شرایط اساسی و اصلی برات این است که وجه با حواله به وی پرداخت شود و این مورد ذکر شود. اما در سفته می توان به نام حامل، بدون ذکر اسم شخص معینی سفته را صادر کرد.
