حق مرگ در ایران به چه صورتی است
حق مرگ در ایران به چه صورتی است؟
حق مرگ در ایران به چه صورتی است – تعریف حق مرگ
حق مرگ یا به عبارت های دیگر «خوش‌میری»، «مرگ آسان»، «بِه‌مرگی»، «بِه‌مرگ»، «مرگ شیرین»، «مرگ باوقار»، «با وقار مردن»، «مرگ موقّرانه»، «مرگ خودخواسته» یا «مرگ بدون بی‌حرمتی» شرایطی است که در آن فرد بنا به رضایت و خواست خودش به صورت طبیعی و آرام بمیرد. که بیشتر شامل بیماران لاعلاج یا افرادی که از بیماری شدید روانی برخوردار هستند می شود.
حق مرگ که مشخصه اصلی آن رضایت خود شخص است در هیچ کدام از استثنائات حقوقی قرار نمی‌گیرد و برخی از انواع حق مرگ را می توان برابر با قتل عمد دانست مگر اینکه مشمول حکم استثنائی ماده 268 قانون مجازات اسلامی شود در این ماده برای اینکه رضایت فرد صدمه دیده موجب سقوط قصاص یا دیه گردد، باید متعاقب عمل جانی، صدمه دیده اعلام عفو کند و الا مشمول این ماده نمی شود مطابق این ماده در صورت عفو از قصاص از سوی مجنی‌علیه، اولیای دم نمی‌توانند مطالبه دیه کنند. اما در ایران به غلت نگرش عمومی بسیار منفی و قبح شرعی و اجتماعی به این کار، آمار کمی وجود دارد چرا که این عمل را باعث ننگ و بی ابرویی می دانند. با وجود مبهم بودن حقوق ایران در قبال خودکشی و حق مرگ و از آنجا که حقوق ما برگرفته از اسلام است و خداوند به طور صریح خودکشی را حرام اعلام کرده است لذا حقوق ما نه تنها چنین حقی را به انسان اعطا نمی‌کند بلکه حفظ حیات و زندگی را یک حکم و تکلیف می‌داند.
حق مرگ در ایران به چه صورتی است
حق مرگ در ایران به چه صورتی است – روش‌های انجام مرگ خود خواسته ( اتانازی)
از روش های انجام مرگ خود خواسته می توان به روش مستقیم و غیر مستقیم اشاره نمود که در روش مستقیم پزشک یا بیمار یکی ار عوامل مرگ هستند که شامل موارد زیر است:
- توقّف روند درمان یک بیمار
- قطع سِرُم و تغذیه وریدی
- قطع اکسیژن
- جلوگیری از دیالیز
- جداکردن فرد از دستگاه‌های حمایتی ارگان‌های حیاتی
- همچنین دادن داروهای مسکن با دوز بالا که موجب کاهش هوشیاری و تسریع مرگ می‌شوند
اما در روش غیر مستقیم پزشک با تجویز دارویی، فقط مقدمات مرگ بیمار را فراهم می‌کند و بیمار با آگاهی کامل به استقبال مرگ اختیاری می‌رود.
