ویژگی های یک قرارداد کار برای انجام کار معین چیست؟
تعریف حقوقی قرارداد کار
بر اساس قانون قرارداد کار در شرکت های خصوصی و دولتی شامل قرارداد کار کتبی یا شفاهی می شود که بر اساس آن کارگر در قبال دریافت حق السعی کاري را طی زمان موقت، یا مدت غیرموقت (دائم) براي کارفرما انجام می دهد.
انواع قرارداد کار
قراردادهای کاری شامل سه نوع مختلف می باشد :
۱. قرارداد کار دائم : در این نوع قرارداد طرفین توافقی برای اتمام کار ندارند و تا زمانی نامعلوم قرارداد پا برجا خواهد بود . این قرارداد به دلیل امنیت شغلی که برای کارگر ایجاد میکند بسیار مناسب است اما اکثر کارفرمایان تمایلی به بستن این قرارداد ندارند. طبق تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار ، بیانگر این است اگر کار مستمر باشد و زمانی برای آن تعیین نشود قرارداد کار دائمی است.
۲. قرارداد کار موقت : در این نوع قرارداد کارفرما در یک مدت کوتاه و موقتی با کارگر توافق کرده و بر اساس همان مدت زمان مشخص قرارداد کاری دارای اعتبار می باشد. به عنوان مثال قرارداد کاری موقت ساعتی، قرارداد کاری موقت سه ماهه یا قرارداد کاری موقت یکساله در ادارات دولتی ، نیمه دولتی و خصوصی با کارگران بسته می شود.
۳. قرارداد کار معین : قانون کار در ایران ، یک قرارداد کاری برای انجام یک کار معین جزء قراردادهای کار نیست اما عرف و مواد ۲۴ و ۲۵ قانون کار گویای وجود این نوع قرارداد است. به صورت دقیق تر می توان گفت یک کار معین که در بازه زمانی مشخصی انجام می شود و قراردادی که موضوعش این نوع از کار باشد قرارداد کار معین گفته می شود.
شرایط لازم برای عقد قرارداد کار بر اساس قانون وزارت کار
ویژگی های یک قرارداد کار برای انجام کار معین ، بر اساس قانون کار در ایران به شرح زیر است :
الف) مشروعیت مورد قرارداد کار
ب) معین بودن موضوع قرارداد کار
ج) عدم ممنوعیت قانونی و شرعی طرفین در تصرف اموال یا انجام کار مورد نظر
نکات قرارداد کار معین
نکانی که هنگام عقد قرارداد کار برای انجام کاری معین باید توجه شود :
1- تعیین حدود آغاز قرارداد کار معین : در این نوع قرارداد بازه زمانی قید نمی شود ، بلکه کار معین و آغاز و انجام آن مهم است. تعیین تقریبی زمان از این لحاظ مهم است که اگر کارگر روزانه یا ساعتی مزد دریافت کند، زمان آغاز قرارداد برای شروع پرداخت به او لحاظ می شود.
شفاف سازی در مورد حق الزحمه (مزد) : معمولا قانون کار بیشتر تمایل به حمایت از حقوق کارگر دارد ؛ زیرا کارفرمایان ممکن است باعث تضییع حقوق کارگر شوند، بنابراین معمولا در قرارداد های کاری میزان پرداختی کار تعیین می گردد و کارگر با اطلاع از آن برای امضای قرارداد اقدام می کند ، در مورد قرارداد کار معین نیز بر اساس عرف مزد تعیین شده و پرداخت ها نیز به شکلی که در قرارداد ذکر شده انجام می شود.
خاتمه قرارداد کار معین : ماده ۲۱ قانون کار در مورد چگونگی خاتمه قرارداد است . بر اساس بند هـ این ماده، قرارداد کار معین با پایان یافتن کارمعین تمام می شود .
ممنوعیت فسخ یک طرفه قرارداد کار : بر اساس ماده ۲۵ قانون کار فسخ یک طرفه قرارداد کار معین ممنوع شده است. پس اگر کارگر بخواهد از کار خود استعفا دهد، تخلف است و باید خسارت پرداخت کند . کارفرما نیز نمی‌تواند به صورت یک طرفه قرارداد کار را فسخ کند و کارگر را از کار بیکار کند. در صورت تخلف در این مورد فرد شاکی می‌تواند به هیئت‌های تشخیص و حل اختلاف مراجعه نماید.
برای مشورت و راهنمایی بیشتر در مورد مسائل حقوقی ، کیفری ، کلاهبرداری ها و … می توانید با کارشناسان آتیه آفرینان ایرانیان در تماس باشید.
