تعریف قانونی سرقت چیست؟
تعریف قانونی سرقت
تعریف قانونی سرقت – معنای سرقت در قانون چیست
طبق ماده ۲۶۷ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ که این‌چنین مقرر می کند که سرقت عبارت از ربودن مال متعلق به غیر می باشد . سرقت عبارت است از ربایش متقلبانه مال منقول متعلق به دیگری . تحقق سرقت مستلزم انجام فعلی مانند ربودن یا ربایش، کش رفتن، برداشتن، بلند کردن و قاپیدن مال دیگری بدون رضایت و اطلاع مالک یا متصرف آن می باشد . ربودن رکن اصلی جرم سرقت می باشد که با تصرف و اثبات و وضع ید بر مالی بدون اطلاع و رضایت مالک یا دارنده آن محقق می گردد .
برای نمونه شخصی در فروشگاه برای اجناس خریداری شده هزار تومان پرداخت می کند و فروشنده به اشتباه و به تصور اینکه اسکناس ده هزار تومانی می باشد بقیه پول که نه هزار تومان‌هست را به خریدار برمی گرداند و خریدار آگاهانه مبلغ مذکور را تصاحب می کند که این چنین عملی سرقت نیست زیرا ربایشی در کار نمی باشد . موضوع سرقت باید مال منقول باشد که اموال غیر منقول به علت عدم امکان ربایش نمی‌توانند مورد سرقت قرار بگیرند. در حقوق جزا هر چیزی که قابلیت جابه جا شدن دارد منقول می باشد که بر خلاف ماده ۱۷ ق.م که اداوات و ابزار کشاورزی را در حکم غیرمنقول دانسته است اما در حقوق جزا وسایل یاد شده منقول و می‌تواند موضوع سرقت قرار بگیرد.
