قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن
فهرست محتوا
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – تعریف بیمه
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – قراردادهای بازرگانی بین الملل
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – تعریف قراردادهای بیمه بین المللی
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – قرارداد بیمه حمل و نقل بین المللی کالا و کاربرد آن
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – انواع قراردادهای بیمه بین المللی
- قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – رژیم حقوقی حاکم بر قراردادهای بیمه بین المللی
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن
امروزه بسیاری از شرکت های بزرگ و سایر مشاغل متوسط به دلیل حضور در بازارهای جهانی ، فعالیت های بین المللی دارند و تعداد بی شماری از آنها بازارهای خارج از کشور را توسعه می دهند ، محصولات خود را صادر می کنند ، تاسیسات جدید تولید می کنند ، دفاتر فروش و بازیابی باز می کنند و یا مشارکت های بین المللی ایجاد می نمایند . لازم به ذکر است که تمامی این شرکت ها برای انجام فعالیت های تجاری در خارج از کشور خود به یک قرارداد بیمه بین المللی نیاز دارند که در این مقاله قصد داریم به موضوع قراردادهای بیمه المللی و انواع آن بپردازیم .
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – تعریف بیمه
بیمه، افرادی را که متحمل لطمه، زیان یا حادثه ناخواسته ای شده اند قادر می سازد که پیامدهای این وقایع ناگوار را جبران کنند. خسارت هایی که به این قبیل افراد پرداخت می شود از پول هایی تأمین می گردد که برای خرید بیمه نامه می‌پردازند و با پرداخت آن در جبران خسارت همدیگر مشارکت می‌کنند. تعریف بیمه از نظر حقوقی عبارتست از قراردادی که به موجب آن بیمه‌گر تعهد میکند در ازای پرداخت وجه یا وجوهی از طرف دیگر (بیمه‌گذار) در صورت وقوع یا بروز حادثه خسارت وارده بر او را جبران کرده یا وجه معینی را بپردازد. متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه‌گذار و وجهی را که بیمه‌گذار به بیمه‌گر می‌پردازد حق بیمه و آنچه را که بیمه میشود موضوع بیمه می نامند .بیمه انواع و اقسام مختلفی دارد که عبارتند از : بیمه های اجتماعی و بیمه های بازرگانی. بیمه بین المللی یکی از اصول قراردادی تجاری و بازرگانی مهم در متن قرارداد می باشد که باید حتما به آن توجه شود و الزامات آن رعایت شود .
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – قراردادهای بازرگانی بین الملل
قراردادهای بازرگانی از تنوع بالایی برخوردار می باشند و با توجه به پیشرفت ارتباطات بین المللی، انواع جدیدی نیز با گذر زمان به فهرست این گونه قراردادها اضافه می شوند. به طور عمده می توان اکثر قراردادهای تجاری بین المللی را در 3 دسته کلی تقسیم بندی کرد که عبارتند از : قراردادهای بین‌المللی خرید و فروش کالا، قراردادهای بین‌المللی حمل و نقل، قراردادهای بیمه بین‌المللی . که در این مقاله قصد داریم به شرح کامل قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن بپردازیم .
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – تعریف قراردادهای بیمه بین المللی
امروزه بیمه بین المللی بخش زیادی از فعالیت های بیمه ای را به خود اختصاص داده است که این گونه قراردادها در راستای چگونگی پوشش بیمه ای در مقابل ریسک های مربوط به عملیات تجاری بین المللی منعقد می شوند. قرارداد بیمه زمانی در وصف بین‌المللی مورد استفاده قرار می گیرد که طرفین قرارداد فراتر از مرزهای یک کشور باشند. به عنوان مثال بیمه گر و بیمه گزار در کشورهای مختلفی باشند و نیاز به انعقاد قراردادی در جهت بیمه کردن محموله کالای خود یا دیگر اَشکال معاملات تجاری باشند. همچنین در صورتی که بخشی یا تمام پول حاصل از چنین تجارتی از مرزهای بین المللی عبور کند به عنوان بیمه بین المللی حاکم به شمار می آید .
یکی از مهمترین و پرکاربردترین قرادردادهای بیمه بین المللی، در بیمه حمل و نقل بین المللی کالا می باشد . حمل و نقل کالا در هر نوعی از قبیل صادرات ، واردات و حمل کالا در داخل یک کشور تابع قوانین و مقررات خاصی است و بیمه حمل و نقل در این روش ها در راستای حمایت از تجارت و اقتصاد ملی کشور ها صورت می پذیرد .
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – قرارداد بیمه حمل و نقل بین المللی کالا و کاربرد آن
بیمه حمل و نقل کالا بیمه ای می باشد که به موجب آن بیمه گر در مقابل حق بیمه ای که از بیمه گذار دریافت می کند، متعهد می شود . اگر در جریان حمل کالا از نقطه‌ای -نقطه مبدأ حمل- به نقطه دیگر -مقصد حمل کالا-، در نتیجه وقوع خطرهای موضوع بیمه، کالا تلف شده و یا دچار خسارت شود و یا بیمه گذار هزینه هایی در رابطه با این خطرات متحمل شود، زیان وارده را جبران کند. همچنین در برخی از موارد زیان وارده به اشخاص ثالث نیز از طریق این بیمه جبران می شود. قراردادهای بیمه بین المللی کالا از جمله قراردادهای پیچیده و حساس بوده و نیازمند تنظیم و بررسی قرارداد توسط کارشناس حقوقی متخصص می باشد که بهتر است با این افراد مشورت کرد .
در یک قرارداد فروش بین المللی کالا، واردکننده و صادرکننده هر دو طرف خواستار عقد قراردادی می باشند که رضایت طرفین را دربرداشته و قرارداد منعقده به بهترین نحو اجرا شود. ارسال کالا از یک کشور به کشور دیگر به عنوان بخشی از معامله تجاری می تواند با خطرهایی همراه شود اگر کالا خسارت دیده و یا از بین رود یا تحویل و پرداخت قیمت بنا به دلایلی انجام نشود، رابطه بین طرفین قرارداد با مشکل مواجه شده و نهایت راهی جز اقامه دعوی وجود نخواهد داشت. برای رفع مشکل فوق و راهنمایی صادر کنندگان اتاق بازرگانی بین المللی مجموعه ای استاندارد در مورد تعهدات فروشنده و خریدار جهت تنظیم قراردادهای فروش بین المللی کالا و تعیین مسئولیت های هریک از طرفین، اینکوترمز را تدوین کرده است.
اینکوترمز برای تفکیک هزینه ها و مسئولیت ها بین فروشنده و خریدار استفاده می گردد و به مسائل مرتبط با حمل کالا از فروشنده به خریدار پاسخ میدهد. مسائلی از قبیل حمل کالاها، ترخیص کالا، واردات و صادرات کالاها، اینکه چه کسی مسئول پرداخت می باشد و اینکه ریسک جابه جایی و انتقال کالا در مراحل مختلف حمل بر عهده چه کسی است .
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – انواع قراردادهای بیمه بین المللی
مهمترین انواع قراردادهای بیمه بین المللی عبارتند از :
- قراردادهای بیمه بین المللی حمل و نقل صادراتی
باتوجه به اهمیت موضوع صادرات غیرنفتی درکشور و ارزشی که ایران برای تشویق صادرکنندگان قائل می باشد این بیمه‌نامه جهت حمایت از صادرکنندگان و در نهایت حفظ منافع ملی به صادرکنندگان ارائه می شود که به موجب آن کالای صادر شده ازکشور ما تا کشور مقصد ” کشوری که کالا به آن صادر میشود ” تحت پوشش قرار می‌‌گیرد.
بیمه نامه های صادراتی مانند بیمه نامه های وارداتی است بنابراین فرم پیشنهاد اولیه و فرم بیمه نامه صادراتی دقیقا ” همانند فرم بیمه نامه‌های وارداتی می باشد و کلیه موارد اشاره شده در مبحث بیمه ای وارداتی برای بیمه های صادراتی نیز صادق است . فقط در بیمه‌های باربری صادراتی مبداء حمل یکی از شهرهای ایران و مقصد یکی از کشورهای خارجی می باشد .
- قراردادهای بیمه بین المللی حمل و نقل وارداتی
بیمه نامه های باربری وارداتی نزدیک به 90 درصد از حجم کل بیمه های باربری را شامل می شوند که این بیمه نامه خطراتی که کالاهای خریداری شده توسط شرکت ها و بازرگانان ایرانی از کشورهای مختلف جهان را تهدید میکند موردحمایت قرار میدهد که این پوشش از کشور مبداء “کشوری که کالا از آن خریداری شده” تا مقصد “انباربیمه گذار” است . این بیمه‌نامه یکی از مدارک مورد نیاز جهت گشایش اعتبار در بانکها است و هدف از آن حفظ منافع تجار و واردکنندگان و در نهایت حفظ منافع ملی می‌باشد.
- بیمه حمل و نقل دریایی
طبق شرایط این بیمه نامه، بیمه‌گر زمانی اقدام به جبران خسارت بیمه گذار می کند که تمامی کالا و محموله در جریان حمل و به علت یکی از خطرات دریا، از بین رفته باشد و به همین دلیل اگر بخش عمده کالا از بین رفته و صرفا اندکی از آن باقی بماند، بیمه گر تعهدی در جبران خسارت کالا نخواهد داشت.
- بیمه حمل و نقل زمینی
صاحبان کالا برای حفظ سرمایه‌های خود باید آنها را در زمان حمل و جابه جایی در خشکی تحت پوشش بیمه باربری قرار دهند بیمه حمل و نقل کالا در خشکی مکمل بیمه‌نامه حمل دریایی می باشد که معمولا همان پوشش‌های خطرات متعددی را به دنبال دارد.
مهمترین آنها خسارات ناشی از حادثه وسیله نقلیه “آتش سوزی ، سرقت ، تصادم و چپ کردن” و شکستگی ، زنگ زدگی ، سرقت و عدم تحویل کالا می باشد که باید بر اثر حادثه وسیله نقلیه بوجود آمده باشد، معمولا اعتبار بیمه نامه های حمل و نقل زمینی از زمان تحویل کالای مورد بیمه در مقصد مندرج در بیمه نامه پایان می‌یابد.
- بیمه حمل و نقل هوایی
با گسترش ظرفیت بازار از طریق بیمه‌های گروهی و با توجه به پیشرفت سریع صنایع هواپیما سازی و به خصوص هوانوردی تجاری تلاش‌های گسترده ایی برای بهبود و اصلاح بیمه نامه ها برای تامین پوشش لازم جهت انواع گوناگون ریسک های مورد نیاز در بازار به عمل آمده است.
قراردادهای بیمه بین المللی و انواع آن – رژیم حقوقی حاکم بر قراردادهای بیمه بین المللی
قانون حاکم بر قراردادهای بین المللی ، قانون یا سیستمی حقوقی می باشد که توسط قواعد حل تعارض قانون ملی کشف و معین می گردد و قرارداد را کنترل می کند و به آن اعتبار می بخشد یا آن را فاقد اعتبار می‌داند. در سال های اخیر قواعد حل تعارض قوانین مربوط به قراردادها در بسیاری از کشورها در جهت هرچه بیشتر به رسمیت شناختن حاکمیت یا استقلال اراده طرفین قرارداد توسعه و تحول یافته اند. این قواعد، تعیین قانون حاکم بر قرارداد را بر عهده طرفین قرارداد گذاشته اند و برای این هدف مقرراتی را هم برای اراده صریح و هم برای اراده ضمنی طرفین وضع کرده اند.
در روش گزینش قانون حاکم، طرفین ممکن است صریحاً با قرار دادن یک بند انتخاب قانون در قرارداد، یا به طور ضمنی، قانونی را انتخاب کنند که بر قراردادشان حاکم باشد. اگر طرفین قانونی را انتخاب نکنند، در این صورت قواعد تعارض قوانین مقر دادگاه، قانون حاکم را به طریق دیگری مشخص می‌کنند ، یعنی مقرراتی را برای حالت نامشخص بودن یا فقدان اراده مقرر کرده اند .
