انواع مختلف قرارداد های کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت
انواع مختلف قرارداد های کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت
قرارداد کار از جمله قرارداد های بسیار مهمی است که در حوزه های مختلف کسب و کار وجود دارد و در طی بستن این قرارداد طرفین نسبت به قوانینی که و مفادی که در قرارداد ذکر شده متعهد می شوند و باید به آن ها عمل کنند. قرارداد کار می تواند باعث شود که نیروی کار با انگیزه بیشتری مشغول به انجام وظیفه اش شود چرا که این اطمینان به وی داده می شود که می تواند از مزایای که در قرارداد ذکر شده است برخوردار شود. امروزه متاسفانه در خصوص قرارداد های کاری مشکلات بسیاری زیادی پیش می آید و بیشتر این مشکلات نیز از نداشتن اطلاعات در این خصوص است. به همین دلیل قصد داریم تا در این مقاله به انواع مختف قرارداد های کاری به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت بپردازیم و در این خصوص اطلاعاتی را ارائه کنیم.
انواع مختلف قرارداد های کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت – تعریف قرارداد کار
اولین موضوعی که باید به تعریف آن بپردازیم خود قرارداد کار است. معمولا در هر کسب و کاری طرفینی که قصد همکاری با یکدیگر را دارند به دو طرف تقسیم بندی می شوند که طرف اول کارفرما و طرف دوم کارگر و یا کارمند است. طبق قوانین موجود در کشور ایران کاگر به این صورت تعریف می شود که فردی است که به دستور یک کارفرما مشغول به انجام یک کار می شود و در قبال کاری که انجام می دهد نیز مزد دریافت می کند. کارفرما نیز به شخص حقیقی یا حقوقی است که کار را به کارگر داده و مزد آن را پرداخت می کند. قرارداد کار در اصل میان این دو گروه و طرف بسته می شود و به موجب آن تمامی تعهداتی که کارفرما نسبت به کارگر داشته باشد و همچنین کارگر نسبت به کارفرما باید داشته باشد در آن ذکر می شود و طبق آن نیز باید هر دو گروه عمل کنند. طبق قرارداد کار کارگر در قبال دریافت حق الزحمه ، کاری را به صورت موقت و یا غیر موقت برای کارفرما انجام می دهد.
انواع مختلف قراردادهای کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت
انواع مختلف قرارداد های کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت – قرارداد کار به لحاظ مدت
به صورت کلی قرارداد کاری به لحاظ مدت زمان به سه دسته قرارداد کاری موقت ، قرارداد کاری غیر موقت و همچنین قرارداد کاری برای انجام کار معین تقسیم می شود. در ادامه در خصوص هر مورد توضیحاتی را ارائه می کنیم.
- قرارداد کاری موقت : همانطور که از نام این قرارداد مشخص است قرارداد کاری موقت قراردادی است که پس از مدتی به پایان می رسد. در این نوع از قرارداد ها بخش مهم قرارداد مدت زمان شروع و خاتمه کار است که باید ذکر شود و پس اینکه به آن زمان برسد قرارداد دیگر اعتبار نخواهد داشت و خاتمه پیدا خواهد کرد. همچنین باید توجه داشت که در صورت به پایان رسیدن این قرارداد در صورت لزوم باید به موقع تمدید شود و در صورت تمدید نشدن کارگر می تواند ادعای شفاهی بودن قرارداد را کند.
- قرارداد کاری غیر موقت : نوع دیگر قرارداد های کاری نیز قرارداد های کاری غیر موقت است که باید توجه داشت که در این نوع از قرار داد ها دیگر مدت زمان کار بخش مهم نبوده و بیشتر نحوه انجام کار و قوانین مربوطه در آن خصوص اهمیت پیدا می کند. در این نوع از قرارداد ها زمان شروع قرارداد آورده می شود ولی برای پایان آن تاریخی ذکر نمی شود و به همین منظور فردی که این قرارداد را امضا می کند می تواند به صورت نا محدود به انجام کار در شرکت مورد نظر بپردازد. طبق قوانین مربوطه در کشور ایران در کار هایی که جنبه مستمر دارند در صورتی که در قرارداد موجود مدت زمان ذکر نشود قرارداد از نوع دائمی تلقی می شود.
- قرارداد کاری برای انجام کار معین : این نوع از قرارداد های کاری نیز یکی از قرارداد هایی است که امروزه شاهد افزایش استفاده از آن ها هستیم. در قرارداد های کاری معین یک کار مشخص و معینی وجود دارد که طرفین قراردادی را مبنی بر انجام آن می بندند و پس از به اتمام رسیدن آن نیز قرارداد خود اعتبارش را از دست خواهد داد. در این قرارداد ها نحوه انجام کار ، حق الزحمه دریافتی و همچنین قوانین موجود در کار به صورت کامل ذکر می شود.
تمامی قرارداد های کاری که ذکر کردیم خود می تواند به دو صورت انجام شود . به صورت قراداد کار تمام وقت و همچنین قرارداد کار پاره وقت که قرارداد کار تمام وقت به قراردادی می گویند که کارگر متعهد می شود که به میزان ساعات کاری که در قوانین ایران نوشته شده است کار مربوطه را انجام دهد این مدت زمان 8 ساعت در روز و همچنین 44 ساعت در هفته است.قرارداد کاری پاره وقت نیز قرارداد کاری است که مدت زمان کار در آن کمتر از 8 ساعت کار در روز باشد.
انواع مختلف قرارداد های کار به لحاظ مدت و همچنین نحوه پرداخت – قرارداد های کاری به لحاظ نحوه پرداخت
قرارداد های کاری به لحاظ نحوه پرداخت نیز خود به دو صورت می باشند که به شکل زیر هستند :
- قرارداد های کارمزدی : قرارداد های کارمزدی در اصل قرارداد های کاری هستند که در طی آن فرد کارمزدی را در ازای کاری مشخص و در زمان مشخص دریافت می کند. در اصل در این نوع از قرارداد های کاری باید کارمزد ساعتی دریافتی و همچنین مقدار کار متناسب با زمان مشخص شود.
- قرارداد های مزدساعتی : این نوع از قرارداد ها نیز که امروزه بسیار در کشور ایران مورد استفاده قرار می گیرد در اصل به این صورت است که کارگر به ازای مدت زمانی که در اختیار کارفما و شغل مورد نظر است مزدی را دریافت می کند. در این نوع از قرارداد ها ساعات کار در روز و هفته و همچنین میزان مزد در ساعت محاسبه و ذکر می شود.
